Welcome back!
Blijf op de hoogte en volg Crissy
01 Maart 2014 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Voor alle sponsoren, familie, kids van groep 7 en natuurlijk gewoon voor de liefhebbers houd ik mijn blog weer bij.
Samen met mijn vader ga ik voor dit keer helaas maar 1,5 week, terug naar Zuid-Afrika. Om de kinderen weer te zien, te genieten van de cultuur en niet al te min om de Cape Argus te fietsen. Een prachtige tocht van maar liefst 110 kilometer voor het goede doel.
Woensdag 26 feburari was het dan zo ver. Daar ging natuurlijk wel wat aan vooraf. Zo heb ik samen met groep 7 een leuke kaart gemaakt met foto's van wat wij zoal doen in de klas. Ook hebben tien kinderen een mooie brief geschreven om aan de kinderen te geven in Zuid Afrika. Ook moest mijn koffer natuurlijk worden ingepakt. Want ja, wat neem je mee he voor 1,5 week? Op z'n minst kleren voor een maand.
Maandag en dinsdag was ik stiekem al een beetje in de vakantiestemming en zat ik mijn gedachte overal behalve waar ik moest zitten. Zo zei ik tegen een leerling fijne vakantie i.p.v. fijne verjaardag en telde ik de laatste uren nog net niet hardop af voor de klas.
Maar woensdag was het eindelijk zo ver.. op naar Schiphol met een koffer van maar liefst 6 kilo te licht! Al snel waren we in de Londen om onze reis voort te zetten naar Kaapstad. Eerlijk is eerlijk, maar wat een lange vlucht als je niet kan slapen. Ik heb werkelijk waar alle zithoudingen uit geprobeerd (benen opgetrokken, benen over pap heen, benen over de leaning heen) maar slapen met huilende kinderen voor je en een man met te lange benen achter je wilde toch niet lukken.
na 11,5 uur vliegen waren we rond 7 uur lokale tijd aangekomen in Kaapstad. Snel omkleden en ontbijten bij de Waterkant. Heerlijk, in korte broek en slippertjes. Die dag hebben we verder niet veel gedaan. Onze auto opgehaald en even gewinkeld.. ja mijn koffer moet dan toch maar goed gevuld mee naar huis. Als goede gids pap even de weg gewezen. Lees: naar rechts is grote bocht. Neeeeeeee grote grote grote bocht! Links rijden is toch weer even wennen.
Die avond zijn we heerlijk uit eten geweest bij Karibu, wel Afrikaans natuurlijk met springbok, struisvogel en krokodil. Ook nog even met drie Afrikanen staan dansen. In het hotel nog een wijntje op.. bij gebrek aan een koelkast op de kamer hadden we fles maar op de airco gelegd.
Vrijdag was het dan tijd om naar stage te gaan. Met een tas vol stroopwafels, bellenblaas, drop en brieven gingen we op pad. Eenmaal binnen werd ik bedolven onder kinderen en kreeg ik van iedereen knuffels. Wat fijn om ze allemaal weer te zien! Ook zag ik dat onze zelfbedachte beloningskalender er nog hing (hadden we toch maar goed bedacht he Kyr?)
Na de knuffels heb ik met de kinderen de kaart en de brieven van groep 7 gelezen. Hierna zijn we lekker naar buiten gegaan om zakdoekje leggen te spelen.
Na stage ben ik met pap kennis gaan maken met andere deelnemers van de Cape Argus. Stiekem een beetje bang geworden van zijn verhalen, maar wel leuk om ze te ontmoeten.
Hierna hebben we het geld aan Home of Hope overhandigd. Voor alle sponsoren.. nogmaals bedankt!!
Die avond zijn nog even bij Houtbay geweest om zo via een deel van de route van de Cape Argus terug te rijden. met andere woorden, even kijken of de klim van Suikerbossie echt zo zwaar en lang is als dat die man zei. Maar, gelukkig, Suikerbossie is maar 2 kilometer klimmen!! Dat moet na alle spinningslessen bij Minke best lukken!
Na een heerlijk etentje bij de Italiaan zijn we optijd naar bed gegaan. Zaterdag stond het beklimmen van de Tafelberg op het programma. Ik wilde graag mijn langzame tijd van 2,5 verbeteren dus was dit de optimale kans.
Dus zaterdag morgen nog even gecheckt over er geen tafelkleedje op de berg lag. Toen snel sneakers aan getrokken en gaan met die banaan. Dit keer wel met genoeg water mee.
Na een prachtige klim van 1,5 uur, jaja mooie tijd, zijn we boven aangekomen. Normaal wordt je beloond met een prachtig uitzicht maar helaas lag er inmiddels wel een tafelkleedje op de berg. Maar, we hebben de eerste challenge hier behaald. Op naar de volgende! :)
Samen met mijn vader ga ik voor dit keer helaas maar 1,5 week, terug naar Zuid-Afrika. Om de kinderen weer te zien, te genieten van de cultuur en niet al te min om de Cape Argus te fietsen. Een prachtige tocht van maar liefst 110 kilometer voor het goede doel.
Woensdag 26 feburari was het dan zo ver. Daar ging natuurlijk wel wat aan vooraf. Zo heb ik samen met groep 7 een leuke kaart gemaakt met foto's van wat wij zoal doen in de klas. Ook hebben tien kinderen een mooie brief geschreven om aan de kinderen te geven in Zuid Afrika. Ook moest mijn koffer natuurlijk worden ingepakt. Want ja, wat neem je mee he voor 1,5 week? Op z'n minst kleren voor een maand.
Maandag en dinsdag was ik stiekem al een beetje in de vakantiestemming en zat ik mijn gedachte overal behalve waar ik moest zitten. Zo zei ik tegen een leerling fijne vakantie i.p.v. fijne verjaardag en telde ik de laatste uren nog net niet hardop af voor de klas.
Maar woensdag was het eindelijk zo ver.. op naar Schiphol met een koffer van maar liefst 6 kilo te licht! Al snel waren we in de Londen om onze reis voort te zetten naar Kaapstad. Eerlijk is eerlijk, maar wat een lange vlucht als je niet kan slapen. Ik heb werkelijk waar alle zithoudingen uit geprobeerd (benen opgetrokken, benen over pap heen, benen over de leaning heen) maar slapen met huilende kinderen voor je en een man met te lange benen achter je wilde toch niet lukken.
na 11,5 uur vliegen waren we rond 7 uur lokale tijd aangekomen in Kaapstad. Snel omkleden en ontbijten bij de Waterkant. Heerlijk, in korte broek en slippertjes. Die dag hebben we verder niet veel gedaan. Onze auto opgehaald en even gewinkeld.. ja mijn koffer moet dan toch maar goed gevuld mee naar huis. Als goede gids pap even de weg gewezen. Lees: naar rechts is grote bocht. Neeeeeeee grote grote grote bocht! Links rijden is toch weer even wennen.
Die avond zijn we heerlijk uit eten geweest bij Karibu, wel Afrikaans natuurlijk met springbok, struisvogel en krokodil. Ook nog even met drie Afrikanen staan dansen. In het hotel nog een wijntje op.. bij gebrek aan een koelkast op de kamer hadden we fles maar op de airco gelegd.
Vrijdag was het dan tijd om naar stage te gaan. Met een tas vol stroopwafels, bellenblaas, drop en brieven gingen we op pad. Eenmaal binnen werd ik bedolven onder kinderen en kreeg ik van iedereen knuffels. Wat fijn om ze allemaal weer te zien! Ook zag ik dat onze zelfbedachte beloningskalender er nog hing (hadden we toch maar goed bedacht he Kyr?)
Na de knuffels heb ik met de kinderen de kaart en de brieven van groep 7 gelezen. Hierna zijn we lekker naar buiten gegaan om zakdoekje leggen te spelen.
Na stage ben ik met pap kennis gaan maken met andere deelnemers van de Cape Argus. Stiekem een beetje bang geworden van zijn verhalen, maar wel leuk om ze te ontmoeten.
Hierna hebben we het geld aan Home of Hope overhandigd. Voor alle sponsoren.. nogmaals bedankt!!
Die avond zijn nog even bij Houtbay geweest om zo via een deel van de route van de Cape Argus terug te rijden. met andere woorden, even kijken of de klim van Suikerbossie echt zo zwaar en lang is als dat die man zei. Maar, gelukkig, Suikerbossie is maar 2 kilometer klimmen!! Dat moet na alle spinningslessen bij Minke best lukken!
Na een heerlijk etentje bij de Italiaan zijn we optijd naar bed gegaan. Zaterdag stond het beklimmen van de Tafelberg op het programma. Ik wilde graag mijn langzame tijd van 2,5 verbeteren dus was dit de optimale kans.
Dus zaterdag morgen nog even gecheckt over er geen tafelkleedje op de berg lag. Toen snel sneakers aan getrokken en gaan met die banaan. Dit keer wel met genoeg water mee.
Na een prachtige klim van 1,5 uur, jaja mooie tijd, zijn we boven aangekomen. Normaal wordt je beloond met een prachtig uitzicht maar helaas lag er inmiddels wel een tafelkleedje op de berg. Maar, we hebben de eerste challenge hier behaald. Op naar de volgende! :)
-
01 Maart 2014 - 16:15
Lonneke Westerik:
Leuk verhaal! Ik lees dit met weemoed :-)
Heel veel plezier! -
01 Maart 2014 - 16:55
Gilia Raaijmakers:
Wat een leuk verslag. Ik had tranen in mijn ogen toen ik las hoe blij de kinderen waren, toen ze weer zagen.
Heel veel succes nog en de groeten aan je vader.
Gi
Ia -
01 Maart 2014 - 17:38
Tine:
Lieve Cris, wat schrijf je toch met passie over je kids in Kaapstad, die vast voelen dat jij heel veel om hen geeft, zo maak je de wereld echt een beetje mooier, trost op je, veel plezier nog, knuffel van je mam xxx -
01 Maart 2014 - 17:45
De Leukste:
Dat hebben wij zeker goed bedacht!
Ik mis je hier wel met Carnaval.. Nu heb ik niemand om uit te lachen om je onhandige acties!:) Volgend jaar ECHT samen weer carnavallen (of zal ik dan een tripje terug boeken?;))
Have fun! Dikke smakkerd x
Enjoy Vosjes! -
03 Maart 2014 - 10:37
Oma Tini En Opa Cor:
Het is nu maandagmorgen 10 uur. We hebben je mail wat laat open gemaakt. Dit komt natuurlijk door carnaval.
We vieren het wel niet maar er is toch wel veel te bekijken bij ons voor. Er speelt veel af bij La Cantina. Gister zijn we wel naar de optocht gaan kijken. Daar heb je niets aan gemist.Maar Crissy wat heb je 'n mooi verslag gedaan. De kinderen zien er allemaal gelukkig uit. Wat 'n mooi werk heb je daar gedaan. Wij zijn echt super trots op je !!!!!!!! Ik ga nu koffie drinken. Nog heel veel plezier en doe de groeten aan papa. Liefs opa en oma.
-
03 Maart 2014 - 13:37
Rochelle:
Lieve Cris en paps van Cris,
Superleuk dat die kids zo blij waren om je te zien (en andersom)! Geniet er nog flink van en succes met de volgende uitdaging!
Liefs x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
